Promienie na Morzu Obfitości

Kratery Messier i Messier A na Morzu Obfitości wyróżniają się nietypowym rozkładem wyrzuconego materiału.

Wielki astronom Charles Messier został uwieczniony również na Księżycu. Dwa kratery, Messier o średnicy 14 km, oraz Messier A o średnicy 11 km, leżą niemal na środku Mare Fecunditatis (Morze Obfitości). Można je rozpoznać już przy ogólnym przeglądzie tego obszaru dzięki niezwykłemu rozmieszczeniu materii wyrzutowej.

Aż do krawędzi Mare Fecunditatis, na długości 170 km w kierunku zachodnim rozciągają się od krateru Messier A dwa jasne, niemal idealnie proste, promienie. Widok tej formacji jest często porównywany do warkocza komety. Ale owalny Messier leżący zaraz na wschodzie także pokazuje podwójny obszar w kształcie V z materiałem wyrzutowym skierowany w kierunkach północnym i południowym po obu stronach krateru. Jednak są one mnej jasne i nie rzucają się tak w oczy jak promienie Messiera A.

Jednak te charakterystyczne struktury dostarczają również wskazówek na temat pochodzenia tej zagadkowej parki kraterów. Możliwą historię ich pochodzenia można zrekonstruować w następujący sposób: nadlatująca z kierunku wschodniego asteroida przeleciała nad Mare Fecunditatis pod bardzo ostrym kątem poniżej 5° i w trakcie upadku wybiła wydłużony krater Messier z bocznymi wyrzutami materii. Następnie część asteroidy odbiła się i uformowała krater Messier A z jego wydłużonym wzorem wyrzuconej materii. Takie typowe struktury można bardzo dokładnie odtworzyć podczas ziemskich eksperymentów z pociskami.

Najlepsza widoczność: 5 lub 18 dni po nowiu.

Autor: Lambert Spix / Licencja: Oculum-Verlag GmbH