Filtr słoneczny do teleskopu
Obserwacje Słońca wymagają użycia specjalnych filtrów i najwyższej ostrożności: oto, co należy wiedzieć, by obserwacje były bezpieczne.
Astronomia to nie tylko hobby na noc. Najbliższa nam gwiazda, Słońce, oferuje wiele ciekawych szczegółów.
Aby obserwować Słońce, teleskop musi być obowiązkowo wyposażony w filtr słoneczny. Dawniej stosowano okularowe filtry słoneczne, które są jednak niebezpieczne i zdecydowanie je odradzamy.
Używamy wyłącznie obiektywowych filtrów słonecznych, które blokują większą część światła słonecznego jeszcze przed wejściem jego promieni do teleskopu.
Zasadniczo rozróżniamy filtry słoneczne foliowe i szklane.
Nasze szklane filtry słonecze są już zamocowane w aluminiowych oprawach. Dzięki temu ich montaż na tubusie jest bardzo prosty.
W zależności od rozmiaru teleskopu, potrzebny będzie filtr o odpowiedniej średnicy. W tym celu najlepiej zmierzyć średnicę zewnętrzną tubusu swojego teleskopu. Pomoże Ci to ustalić, jaka średnica filtra będzie odpowiednia.
Dostępne są także foliowe filtry słoneczne Baadera w różnych rozmiarach. Zwykle nie są one oprawione, ale za to znacznie tańsze od gotowych do zamocowania na teleskopie filtrów szklanych. Folię można dociąć do apertury swojego teleskopu, a oprawę wykonać samodzielnie. Bardzo ważne jest, by filtr foliowy był mocno i bezpiecznie zamocowany przed obiektywem. W żadnym wypadku nie powinien być on wrażliwy na podmuchy wiatru.
Większość filtrów opisuje się jako wizualne, ponieważ mają bardzo duży współczynnik blokowania światła. Jedynie 1/100000 światła dociera do oka. Filtry te mają także oznaczenie gęstości optycznej ND5.
Ponadto, oferowane są także filtry fotograficzne o gęstości ND3,8. Tak jest np. w przypadku folii Baadera. Są one znacznie jaśniejsze i nie nadają się do obserwacji wizualnych bez dodatkowego zabezpieczenia. Unikaj korzystania z nich, jeśli nie wchodzą w grę żadne specjalistyczne względy.
Dzięki obiektywowym filtrom słonecznym możesz obserowować wspaniałe plamy słoneczne i pochodnie. Plamy słoneczne tworzą się, rozwijają w całe grupy, przemieszczają się po tarczy Słońca, by w końcu zniknąć. Nawet pojedyncze plamy mogą osiągnąć rozmiar naszej Ziemi. Częstotliwość ich występowania oraz ich rozwój od zawsze były dokumentowane przez miłośników astronomii. Zwłaszcza w tej dziedzinie miłośnicy astronomii mogą podjąć się wartościowych zadań obserwacyjnych.
Obserwacje Słońca są z całą pewnością fascynujące.